
|
|
Contact
Mijn vriendje verliet me, omdat mijn ouderdom te zichtbaar werd. Acht
jaar hadden we samengewoond. Hij wilde een ander, ik wilde alleen maar
hem. Langzaam wende ik aan de stilte in huis. De eerste weken belden we
nog veel, soms kwam hij langs. "Het spijt me," zei hij, "het gevoel is
weg". Hij had gelijk, de relatie had zijn warmte verloren. Hij zou niet
meer bij me terugkomen.
Maandenlang wentelde ik me in zelfbeklag. Ik
sloot me op in mijn flat, zag en sprak bijna niemand. Op straat keek ik
naar mooie jongens, hun jeugd ontroerde en deed me tevens pijn.
Toen kreeg ik genoeg van mijn lege bestaan. Het was nog niet te laat, ik
wilde niet verdorren. Ik ging naar bars, dronk me moed in en werd wakker
in vreemde kamers bij mannen waarvoor ik me 's ochtends schaamde.
In de sauna zag ik jongens met goddelijke lichamen, helaas hadden ze
voor mij geen oog. Op 06-lijnen werd ik afgekapt zodra ik mijn leeftijd
noemde. Misschien was adverteren een betere methode. Op de tekst "Man
(38) zoekt leuke jongen tot dertig jaar voor vriend-schap en safe-seks"
kwam de reactie van John, een student van 24 jaar uit Nijmegen.
8 mei: 'Ik woon nog thuis en heb weinig ervaring. Ik val niet op jongens
van mijn eigen leeftijd. Ik ben slank en doe veel aan sport. Verder heb
ik donkerblond haar en onbehaard. Naaktlopen doe ik graag, maar thuis
kan dat bijna nooit. Bij jou wel?'
Ik schreef snel terug: 'Ik zoek een jongen die naar echte vriendschap
verlangt. Ik heb ruimere ervaring dan jij (denk ik), maar ben niettemin
wat verlegen.'
Een paar dagen later was hij aan de telefoon: zijn ouders waren weg, hij
kon nu rustig bellen, naakt in de huiskamer. Hij klonk zelfverzekerd.
Zijn stem bracht me in nerveuze trilling. We spraken een weekend af eind
mei. Ik werd al onrustig bij de gedachte aan zijn komst. Ik dacht aan
zijn ondeugende ogen, zijn soepele lijf en opwindende geur.
In de volgende brief gaf ik een routebeschrijving naar mijn huis en
hart. 'Lieve Johnnie, heb je niet gemerkt dat ik tijdens het gesprek
opgewonden en zenuwachtig werd, omdat jij naakt naar me luisterde en ik
je mag bekijken. Ik tel de dagen af. Je stem klonk heel zeker en
beheerst, was je niet nerveus? '
Hij antwoordde: 'Ik was ook behoorlijk opgewonden aan de telefoon en
kijk echt uit naar onze afspraak. Maar waarschijnlijk kan het niet dat
weekend. Mijn ouders lenen me niets en ik ben blut. Ik krijg het geld
van mijn bijbaantje pas eind van de maand. Ik hoop zo spoedig mogelijk
te komen, dan mag je mijn kleren opbergen en pas terug geven als ik
wegga. Ik vind het supergeil als ik de hele tijd naakt kan lopen.'
Hij had de afspraak niet definitief afgezegd. Ik sloot vijftig
gulden reisgeld bij de volgende brief: "Lukt het je toch
volgende week vrijdagavond te komen? Als ik op straat loop en aan je
denk, krijg ik een stijve. Ga je thuis naakt voor de ramen staan? Wonen
jullie in een flat, hoe hoog? Ben je niet bang dat je ouders onverwacht
binnenkomen en je zo zien? Kussen over je hele lichaam.'
Die vrijdag steeg mijn opwinding tot gek-wordens toe. Zou hij na college de
trein nemen of eerst thuis eten? Vanaf zes uur stond ik op de uitkijk. Om
negen uur was hij er nog niet. Hadden we elkaar verkeerd begrepen?
Tot 's avonds laat bleef ik wachten. Hij kon nog komen, hij
kon nog komen.
Een week later: 'Lieve John, Had je het druk of waren er problemen met
je ouders? Kom je binnenkort? Het liefst zou ik je ouders de deur
uitsturen zodat je mij spiernaakt kunt bellen. Hoor ik gauw van je?' Hij
schreef niet, hij belde niet. Ik had beter moeten weten, maar ik was
wanhopig. Weken lang beluisterde ik bij thuiskomst meteen het
antwoordapparaat. Vergeefs.
Een half jaar later las ik in de GayKrant een waarschuwing voor een
32-jarige jongen die via advertenties en 06-lijnen contact zocht met
hunkerende hongerige mannen. Hij was mooi, lief en attent en ... deed
meteen stapelverliefd op zijn nieuwe vrienden. Al tientallen
'suikeroompjes' hadden veel geld en goederen aan deze 'droomknul'
verloren. Was dat mijn Johnnie? Ach, ik had me toch even gelukkig gevoeld.
Olaf Korder
|